Bintulu

Bintulu to malezyjskie miasto leżące na wyspie Borneo. Gdy wgooglujecie sobie Borneo, Waszym oczom ukażą się rajskie plaże, błękitna woda, nieprzebyte gęstwiny dżungli i rude orangutany.
 

wszystkie zdjęcia: internet

A teraz wpiszcie w wyszukiwarkę Bintulu..... porażka. Mogę więc powiedzieć, że byłam na Borneo, tylko niestety nie była to udana wizyta.

"nowoczesne" centrum miasta - sklep z owocami i przeróżne banany

Mój spacer z kapitanem był niewątpliwie wydarzeniem dnia w mieście. Chyba nie mają tu dużo turystów. Mieszkańcy byli do nas bardzo przyjaźnie nastawieni i nawet mówili trochę po angielsku. Pokazano nam koguty, które wystawia się w walkach tych ptaków (nielegalny zwyczaj). Wytłumaczono, że na budynkach są głośniki emitujące głosy ptaków w celu zwabienia jaskółek (ich gniazda preparuje się i sprzedaje jako cudowny eliksir na wszelkie dolegliwości oraz jako kosmetyk). Na obrzeżach aglomeracji buduje się nawet specjalne domy, niezamieszkałe, które w całości poświęcone są na lokum dla jaskółek. Budowle te mają małe okienka, a w środku są rozwieszone siatki, na których gnieżdżą się te ptaki.
Następnie na targu pokazano lokalny przysmak (przed ugotowaniem, lub usmażeniem, kto co woli).

Mniam, mniam - świeżutkie, ruszające się robaki.

 Później jeszcze pogapiliśmy się na brudną i cuchnącą rzekę.

I powędrowaliśmy jeszcze dalej, aż na peryferie miasta, gdzie mieszka uboga ludność.

Malezja jest dużo bogatszym krajem od Polski, ale tego tutaj nie widać.

Wesołe dzieci krzyczały "hello".

Po tych doznaniach postanowiliśmy wrócić do hotelu. Do miasta dowiózł nas hotelowy minibus, ale jak wrócić? Szukaliśmy taksówki, ale nic z tego. W końcu weszłam do chińskiego sklepu, gdzie uprzejmy właściciel znalazł znajomego, który za drobną opłatą odwiózł nas z powrotem. Chciał 10 ringgit, kapitan dał mu 15.
-"Ależ proszę pana! To za dużo!"
Są jeszcze uczciwi ludzie na tym świecie.